Ini cerita hari minggu yg lepas. I
met him!..for d last time..huhu…
Saya memng ad niat nak jumpa dia
untuk kali terakhir. Sebelum dia menjadi suami orang. Sepanjang kami ‘berkawan’
kami hanya pernah keluar berdua sekali sahaja~cari/ survey cincin dan barang
tunang..selebihnya kami hny berjump di rumah sy di hadapan mak dan ayah saya..
Tapi sy xpasti patutkah sy jumpa dia
di saat2 ini..tp hati sy kuat nk jumpa..then sy berdoa pd Allah jika niat sy
ini baik buat sy, maka pertemukanlah sy dgn dia..Allah makbulkn doa sy..dia
bersetuju untuk berjumpa dgn saya apabila sy menyatakan hasrat sy nk berjumpa
dgnnya…
Tujuan utama sy nk jumpa dia sebb nk
bagi dia wedding present..but I’ve another plan if he refuse to meet me..sy akn
pass to my fren yg keje sama tmpt dgn dia..tp dia setuju nk jmp so hasrat sy
tercapai..
Before this sy rsa sy ok klu jumpa
dia selepas ini..bertembung tgh jalan ke, it is ok with me, we r fren right?..coz sy boleh terima semua ni dgn
redha and that’s y gak sy nk jmp dia bagi dia hadiah.tanda keredhaan dan
sokongan sy terhadapnya..and I have d intention to attend his wedding also!
But…lepas jumpa dia sy tahu sy xkuat
dan sy berjanji dan berharap sy xkan jumpa dia lg smp bila2..huhuhu..dan sy
xkan pergi wedding dia pun!
My feel to him still strong and
becomes more stronger when I meet him, when I look to him.. how he face for
this wedding..eventhou I am not really know what his true feeling~just don’t
want to ask might be it will hurt myself..
He just say don’t know for
everything I ask about his preparation…
I told him to accept all this with
open heart..he said..we’ll see..he said he miss my father and many apologize to
him..
Owh I’m not supposed remember all
this..sy xthu ap yg sepatutnya sy rasa untk dia..
Kesian?sy lebih kesiankan diri sy
sndri…happy?how I should be happy if he is not..
I hope this writing is the last
writing I write about him…sy dh berjanji nk lepaskan dia pergi… saya yg suruh
dia pergi at d first place..so I must build up myself my spirit again..we r not
meant for each other…
Nasib baik perjumpaan kami ditemani
adik lelaki saya~so we r not talking about our feeling..hehe..
Biarlah hari sabtu haritu menjadi d
last memory between us…mungkin sebelum ni sy rasa saya masih boleh berkawan dgn
dia, tp tidak after last Saturday..as my sis said, bukan untk memutuskan
silaturrahim dgn seorang kawan, tp demi menjaga 3 hati dan kebaikan untuk kami
bertiga or mayb berempat (after I get married soon..hihi)-ok sis I agree with
u..
Mungkin sekarang ni dia belum boleh
menerimanya dgn sepenuh hati but I’m sure he will accept it setelah akad itu
nnt…I know his wedding will be bless and they will happy…parent choice is the
best!
Xsemua kisah percintaan akn berakhir
di jinjang pelamin..because of love I let him go..i don’t want he put d most important things in his
life aside..sy xnak jd mcm Rita rudaini dgn aidil
I hope my new love after this
bermula di jinjang pelamin and forever until Jannah~
My sincere advise kpd sesiapa yg
mengalami keadaan yg hampir sama dgn sy, jgnlah berhubung lg dgn ex anda
selepas msing2 telah ada kehidupan sndri especially jika kita berpisah scr
baik/terpaksa berpisah…sbb dia akn mengundang bnyk keburukan..trust me..i must
admit that sy ad terlintas klu jd his second wife pun sy snggup..how hard to
deal with emosi and rasional..but thank you Allah krana mengaturkan pertemuan
ini lebih awal..setidak2nya sy thu how to handle hubungan sy dgn dia selepas
ini…dan membatalkan niat sy untuk terus berkawan mcm biasa dgn dia..huhu..to
turn relationship into friendship is very hard.. we must admit it..
Cukuplah sehingga di sini…biarlah ia menjadi satu kenangan yg indah untuk dikenang..Kami terima segalanga dgn redha..insyaAllah~
berperang dgn emosi xsmudah yg disangke kan, prnah rase jugak...smge tabah my dear fren... =)
ReplyDeleteThank you fren..
ReplyDelete